Zondagavond Laat

Een minister die barst van de honger en maar een ding verlangt: een zo smerig mogelijke patat met mayonaise. Het was een bijzondere rit met Guusje ter Horst, destijds bewindsvrouw op Binnenlandse Zaken. Beladen met tassen vol ambtelijke documenten stapte ze, na een optreden op haar ministerie, in de auto.

Er was tijdens de rit nogal wat huiswerk te doen, want al die paperassen smeekten om haar handtekening. De kijker mocht het ministeriële huiswerk meebeleven, tussendoor draaiden we nummers van Andre Hazes en na een hele rit klagend over de honger doken we tussendoor de snackbar in en leerden we haar beter kennen. “Zit er thuis nog iemand op u te wachten?”, was de slotvraag. Ze verdween eenzaam in de Amsterdamse nacht.

Zondagavond Laat was een mooie formule, inhoudelijk en visueel, want het oogde niet alleen fraai -  rijdend over de nachtelijke snelwegen - bijkomend voordeel was dat in het cocon van de auto er voor de geïnterviewden geen ontsnappen aan was. Het leende zich, ook gemeten het tijdstip,  voor voor persoonlijke beschouwingen, intiemere vragen en frivole uitstapjes. Interviews van drie kwartier uitzendlengte als dagsluiter van de zender. Ik maakte ritten met o.a.zanger Guus Meeuwis, volkstribuun Johan Derksen, zangeres Liesbeth List, cabaretier Freek de Jonge, schaatser Erik Hulzebos en voetbaltrainer Mario Been. Frans Bauer zal ik evenmin vergeten. Hij  kwam van een bejubeld optreden en thuis aangekomen maakte hij vrouw en kinderen wakker, want “die vinden het ook leuk om even op tv te komen”. Frans stelde ng voor om zijn hele concert van die avond terug te luisteren, kennelijk een gewoonte. Het was toen al drie uur in de nacht.